meliinaA

آیا مچ پای شما ورم و پف کرده و در آن احساس سنگینی می کنید؟ در این قسمت به چند دلیل پرداخته خواهد شد. اگر کفش و جوراب شما سازگار نباشند می بایست این دلایل را در نظر داشته باشید که وقتی ساعت ها با کفش قدم می زنید و یا ساعت ها پشت میز نشسته اید، پاها شروع به ورم کردن می کنند.

علل درد مچ پا

آسیب پا – برخی از تورم ها می توانند حاصل شکستگی یا آسیب دیدگی مچ یا قوزک پا یا خود پا؛ این تورم می تواند به مرور زمان (به طور طبیعی) کاهش پیدا کند. توصیه های فیزیولوژیک برای این آسیب دیدگی استراحت، بستن، گذاشتن یخ می باشد.

گزیدگی یا نیش حشرات – اگر به نیش یا گزیدگی حشرات آلرژی داشته باشید یا توسط حشرات گزیده شده باشید، نه تنها در آن محل احساس خارش می کنید، بلکه تورم نیز می کند.

زخم های حاصل از سوختگی – اگر روی پاها آب جوش ریخته شود یا زمان زیادی در معرض تابش خورشید باشد می تواند دردآور باشد و حتی باعث تورم شود. اگر پوست شما قرمز یا زخم شده باشد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

لباس تنگ – لباس های خیلی تنگ می توانند با فشار بیش از حد به عضلات از گردش خون جلوگیری کنند.

عفونت – سلولیت یک عفونت باکتریایی است که اغلب در مچ پا و قسمت های پایینی پا رخ می دهد؛ این عفونت اگر درمان نشود می تواند مشکلات جدی ای را به همراه داشته باشد. اگر پوست قرمز شود و ورم کند یا علائمی مانند تب در شما دیده شد بایستی به پزشک مراجعه کنید.

آرتریت – نقرس از تورم های مفصلی رایج در مبتلایان به آرتروز است. هرکس در ناحیه پای خود نقرس داشته باشد می داند که انگشت پا تا چه اندازه دردناک است.

ترومبوز وریدی عمیق – این عارضه اغلب به دلیل نشستن دراز مدت به وجود می آید؛ به طور مثال، افرادی که مدت زمان طولانی در هواپیما هستند. اگر برای مدت زمان زیادی فعالیت فیزیکی ندارید، باید مراقب باشید.

ورید های واریسی – رگ های خونی که قابل مشاهده هستند می توانند نشانه ای از واریس باشند که علائم آن شامل درد، تورم و خارش است.

بارداری – ضربه بزرگی که در شکم وارد می شود می تواند باعث ایجاد تورم در ناجیه پاها گردد، مخصوصا اگر این ضربه به صورت ناگهانی یا شدید باشد. توجه داشته باشید که در صورت تورم بهتر است به دکتر مراجعه کنید.

چاقی – وارد شدن وزن بیش از حد روی پاها (همچنین مچ یا قوزک پا) می تواند موجب ایجاد تورم گردد.

کم کاری تیروئید – کم کاری غده تیروئید با احتباس مایعات در دست و پا و همچنین صورت همراه است.

ادامه مطلب...

بیماری لایم در تعداد زیادی از کودکان در Connecticut، Lyme آغاز شد. بسیاری از بچه ها به آرتریت روماتوئید نوجوانان مبتلا شدند. اگرچه کودکان نیز به آرتروز مبتلا می شوند، اما کودکان در لایم 100 برابر بیش تر از حد طبیعی بیماری مفاصل را نشان می دادند.

سرانجام، محققان علائم کودکان را نه در آرتروز، بلکه در عفونت باکتریایی ناشی از کنه های پا سیاه ردیابی کردند. به این عفونت بیماری لایم گفته شد.

از آن زمان تاکنون، بیماری لایم در ایالات متحده شیوع یافته است. اگرچه موارد تقریبا در دیگر ایالت ها نیز گزارش شده است، اما تعداد قابل توجهی از موارد در سه منطقه اصلی باقی مانده است: شمال شرقی، غرب میانه و شمال کالیفرنیا.

بیماری لایم حتی در سراسر آسیا و اروپا نیز یافت می شود. حتی در مناطق مشترک همه کنه های پا سیاه به باکتری هایی که باعث بیماری لایم می شوند آلوده نشده اند و فقط درصد کمی از افراد یا حیوانات اهلی که توسط کنه نیش می خورند، در واقع بیمار می شوند.

بیش تر افراد تحت درمان با آنتی بیوتیک ها در مراحل اولیه بیماری کاملا بهبود می یابند اما در تعداد کمی از افراد ممکن است مدت ها پس از بهبودی، عفونت بازگشت داشته باشد یا یک علامت پایدار داشته باشند. در صورت عدم درمان، بیماری لایم می تواند در بدن گسترش یابد که می تواند به آرتریت و سایر مشکلات جدی سلامتی منجر شود.

ادامه مطلب...

واسکولیت به معنای التهاب رگ‌های خونی است، لوله‌ای که خون را در اطراف بدن حمل می‌کند. سه نوع رگ خونی وجود دارد که می‌تواند توسط واسکولیت تحت‌تاثیر قرار گیرد:

شریان‌ها – خون را از قلب به بخش‌های مختلف بدن مثل ارگان‌ها (برای مثال کلیه‌ها) و بافت‌ها (برای مثال پوست) می‌برند.

سیاهرگ‌ها – خون را به قلب برمی‌گردانند.

مویرگ‌ها – رگ‌های ریز بین سرخرگ‌ها و رگ‌های خونی که در آن‌ها اکسیژن و مواد دیگر از خون به بافت‌ها منتقل می‌شوند.

اندام‌ها و بافت‌های بدن به یک منبع خون منظم نیاز دارند تا به درستی کار کنند. التهاب باعث ورم دیواره عروق خونی،کاهش یا حتی انسداد جریان خون به بافت‌ها و اندام‌ها می‌شود. بهترین داروهای گیاهی برای باز کردن رگ ها در اینجا معرفی شدند!

واسکولیت می‌تواند موجب علائم و مشکلات بسیاری شود. میزان آسیبی که واسکولیت ایجاد می‌کند وابسته به بخش آسیب‌دیده بدن است. هرچه عروق خونی بزرگ‌تر باشد، آسیب بیشتری وجود خواهد داشت، هرچه بافت بدن آسیب‌دیده مهم‌تر باشد، آسیب جدی تر خواهد بود.

ادامه مطلب...

تربچه جزء غذاهای عجیب و غریب نیست که بتواند وعده های مفید روزانه شما را پر کند. بلکه یک میراث تاریخی عالی دارد. تربچه از گیاهان ریشه ای خوراکی است که متعلق به خانواده Brassicaceae است که با نام علمی Raphanus sativus شناخته شده است.

حقایقی راجب تربچه قرمز

تربچه ها دارای طعم دلپذیر فلفلی و در شکل، اندازه و رنگ های بی شماری در دسترس هستند.

در حالی که برخی از افراد منشا تربچه را به چین نسبت داده اند، بعضی از دانشمندان اعلام می کنند که برای اولین بار در جنوب شرقی آسیا رشد کرده است زیرا در این منطقه بود که گونه های وحشی تربچه پیدا شد. با این وجود کم کم تربچه راه خود را به هند، چین مرکزی و آسیای مرکزی باز کرد.

براساس داده های تاریخی مصر، تربچه در حدوو 2700 سال قبل از میلاد به روم برده شد و ساکنان برای محافظت از آن؛ از عسل، سرکه و نمک استفاده می کردند.

کم کم تربچه نفوذ خود را در سرتاسر اروپا گسترش داد و در اواسط قرن شانزدهم به انگلستان برده شد. تربچه تا سال 1629 به ماساچوست رسیده بود و سپس به آرامی در سراسر آمریکای شمالی پراکنده شد.

در ایالات متحده آمریکا تربچه استاندارد صورتی و کروی، به اندازه توپ گلف و با درون درخشان و سفید است. گونه های دیگر شامل دایکون (دارای ریشه طولانی و سفید) و تربچه زمستانی هستند.

تربچه مزایای سلامتی زیادی دارد زیرا حاوی ویتامین های غذایی، اسید فولیک و آنتوسیانین ها است، که قابلیت مبارزه با سرطان را دارند.

ویتامین های غذایی موجود در تربچه می توانند به درمان منافذ و مشکلات پوستی کمک کنند. بعلاوه خوردن تربچه می تواند عملکرد کبد و کیسه صفرا را به درستی تقویت کند.

ادامه مطلب...

معمولاً وقتی مردم می گویند نمک، منظورشان نمک سر سفره است. نمک یک ماده معدنی می باشد که از سدیم کلراید (NaCl) ساخته شده است. برای تشخیص نمک از یک طبقه ترکیبات شیمیایی به نام نمک ها، عبارت سنگ نمک یا ماده معدنی به نام هالیت به کار برده می شود.

سدیم چیست؟

سدیم نیز یک ماده معدنی است که به طور طبیعی در مواد غذایی مانند شیر، چغندر و کرفس وجود دارد. همچنین ممکن است سدیم در حین تولید غذاهای فرآوری و بسته بندی شده ، مانند کالاهای کنسروی، گوشت های ناهار یا شام های منجمد شده، نیز اضافه گردد.

زمانیکه سدیم (Na) با کلرین (Cl?) ترکیب می شود، سدیم کلراید یا نمک سفره (NaCl) تشکیل می شود. از نظر وزنی نمک سفره شامل 60درصد کلراید و 40 درصد سدیم می باشد. افراد حدوداً 90 درصد سدیم یا به شکل سدیم کلراید مصرف می کنند. سایر منابع سدیم شامل جوش شیرین (سدیم بی کربنات) می باشد. همچنین به غذاها برای حفظ و خوش رنگ کردن و بهبود بافت آنها، سدیم افزوده می شود.

سدیم بیش از حد برای قلب مضر می باشد. بر طبق نظر انجمن قلب آمریکا، مصرف روزانه سدیم نباید بیش از 1500 میلی گرم یا دو سوم قاشق چایخوری باشد. در بخش زیر راهنمای مرجعی برای اطلاع از مقدار سدیم موجود در نمک سفره آمده است:

ادامه مطلب...